Als iemand aan mijn vraagt wat is je grootste angst?
Eenzaamheid
Waar ben je dan zo bang voor?
Nou echt helemaal alleen zijn...
Eenzaamheid
Waar ben je dan zo bang voor?
Nou echt helemaal alleen zijn...
Toen dacht ik nou laat ik dit eens gaan ontleden en er waren een paar tegengestelden die ik en anderen op forums hebben gevonden. Het eerste wat ik tegen kwam was uit een blog van:
Er is geen woord voor het tegenovergestelde van eenzaam, waardoor je alleen-zijn veel moeilijker gelijk kunt stellen aan niet-eenzaam-zijn, dan dat je alleen-zijn met eenzaamheid kunt gelijkstellen. Want dat alleen-zijn is per definitie niet gelijk aan eenzaam, maar veel mensen nemen dat wel aan: dat samen sowieso niet-eenzaam is. Dan hoef je je over een eigennaam voor niet-eenzaam-zijn ook niet druk te maken.
Het verschil tussen eenzaam zijn en je eenzaam voelen
hiervoor heb ik een mooie omschrijving kunnen vinden
Je Eenzaam Voelen (Verlating)
|
Alleen Zijn (Eenzaamheid)
|
Geeft ons een leeg en onvoldaan gevoel
|
Geeft ons genoegdoening door middel van inspiratie
|
Versterkt de stress die we van binnen hebben opgebouwd
Voedt zich met onze wanhoop en onze twijfel aan onszelf |
Biedt ons een bevrijding van afleidingen
Voedt ons lichaam, onze gedachten en onze geest |
Zelf heb ik gemerkt dat ik alleen ben ik me een tijdje geleden ook vaak ook alleen voelde. Om dit gevoel niet te hebben was ik altijd weg of ik zorgde dat er mensen bij mij waren. Hoe meer mensen er om mij heen waren hoe blijer ik was. Later voelde dit meer als een uitvlucht, Ik kon niet de rust vinden om met mezelf te zijn. Nu merk ik dat ik dit nog steeds vaak heb, maar dat er ook momenten zijn waarop ik wel een avond alleen kan zijn en dat dit mij ook gelukkig kan maken. Hier ben ik vooral achter gekomen in de tijd dat ik geen kamer had, ik ging van hot naar her maar er was geen plek om even helemaal mezelf te zijn. Een avondje met kaarsjes en een muziekje op de achtergrond en mijn eigen ideeën of gedachten of met een mooi boek. Ik heb ooit met een leraar van mij gesproken die mij vertelde dat hij vaak zelf in zijn eentje op vakantie ging. Mijn eerste vraag was, is dat dan niet eenzaam want dan kan je niets delen wat je mee maakt en ziet?. “Nee” zei hij: “ik kan mezelf vertellen wat ik heb meegemaakt en ik ben mijn eigen beste vriend, dus altijd in goed gezelschap.” Als je in google intypt het tegenovergestelde van eenzaamheid. Zijn een aantal antwoorden die mensen hebben gegeven: zelfstandig, van jezelf houden, voor jezelf zorgen, rust, jezelf zijn en gelukkig zijn en echt niets missen.
Net zoals je in een menigte een gevoel van eenzaamheid kunt hebben, zo kun je ook een kameraadschap ervaren wanneer je alleen bent. Psalm 23
Het Verschil tussen eenzaam zijn en je eenzaam voelen
Het Verschil tussen eenzaam zijn en je eenzaam voelen
Een mooie inleiding hiervan vind ik het stuk :
Als je je eenzaam voelt in een groep is dat vaak omdat je jezelf niet goed kan laten zien en dat je als buitenbeentje onder de mensen bent. Als je de vrijheid hebt om te doen, denken en voelen hoe je echt bent, hoef je niet meer eenzaam te zijn omdat je dat dan ook kunt delen met anderen. Vrijheid slecht muren en grachten om je ziel. Zoek je vrijheid en je kunt jezelf zijn en met jezelf vind je weer andere vrije mensen.
Als je je eenzaam voelt in een groep is dat vaak omdat je jezelf niet goed kan laten zien en dat je als buitenbeentje onder de mensen bent. Als je de vrijheid hebt om te doen, denken en voelen hoe je echt bent, hoef je niet meer eenzaam te zijn omdat je dat dan ook kunt delen met anderen. Vrijheid slecht muren en grachten om je ziel. Zoek je vrijheid en je kunt jezelf zijn en met jezelf vind je weer andere vrije mensen.
Ik en waarschijnlijk nog heel veel mensen met mij herkennen zich in dit stukje. In mijn opleiding werd hierover vertelt als de twee complementaire behoeftes die wij hebben. We hebben de “need to belong” waarin je graag bij een groep wil horen en je, je verbonden wil voelen. Maar daartegenover staat de “need to be unique” waarin we niet willen zijn zoals iedereen, onszelf willen zijn, je eigenheid wil behouden. Deze twee behoeftes trekken aan je en kunnen allebei een gevoel van eenzaamheid creëren. Je kan je heel eenzaam voelen omdat je, je aanpast aan de groep om zo een sociale fundering te bouwen maar waarin je niet kan laten zien wie je echt bent. Dit kost een hoop energie, dat kan ik je vertellen. Ik was hier vroeger zelf heel goed in, ik was een echte kameleon en kon het daardoor kon ik met iedereen goed overweg tot ik op een punt kwam dat ik niet meer met mezelf overweg kon. Want wie was ik nou eigenlijk in deze groep? En waarom snapt niemand mij?
Hier kwam mijn uniekheid om de hoek kijken. Natuurlijk snapte niemand mij want ik snapte mezelf niet eens. Dat werd heel lang en diep nadenken, in ieder geval was ik niet de persoon die ik nu was maar wie dan wel? Ik ben toen gestopt met mijn stage en bij Jasper van Impelen terecht gekomen, voor hem mocht ik mijn stage opdracht doen en kwam ik terecht bij seats2meet. Hier leerde ik allemaal mensen kennen die Uniek waren, allemaal op hun eigen manier en dan waren er ook nog andere mensen die deze mensen ook aardig vonden. Als ik hier huppelend door de gang heen zou gaan kreeg ik niet gelijk de stempel onvolwassen en druk. Stukje bij beetje begon ik weer te herkennen wie ik nou eigenlijk was.
Toen kwam ik erachter dat er ook dingen waren die ik heel leuk vond maar vrienden van mij niet. Ja, en nu? Ga ik ze overhalen om met me mee te gaan? Nee.. misschien moet ik gewoon eens in mijn eentje gaan. Kijken wat er gebeurt… Pfiew dat was eng… De eerste keer ging ik naar een beurs in de jaarbeurs waar een durftevragen-stand was die ik graag wilde zien. Ik wist wel dat er mensen waren die ik wel eens gesproken had, maar niet iemand die ik echt goed kende. Met een knoop in mijn maag ging ik toch, en alle mensen waren aardig en ik heb zelf nog helpen opruimen. Wat was ik trots op mezelf! Dus ik ging het vaker doen, het aller engste is als je ergens alleen aankomt… Wat nou als iedereen elkaar kent, Wat nou als ik de verkeerde kleren aanheb, wat nou als niemand met me wil praten. Iedere keer weer stond ik daar in het begin in mijn eentje. Maar altijd was er wel iemand om mee te praten, en anders ging ik naar iemand toe.. hoi ik ben hier in mijn eentje want ik wil graag meer dingen alleen doen, ik vind het wel een beetje eng mag ik bij jou staan? en zo heb ik mezelf geleerd om mezelf te zijn zonder me aan te passen.
Wat heel erg geholpen heeft was niet kijken wat mij nou precies zo anders maakte dan de groep waar ik was. Dat was wat ik vroeger altijd deed, maar kijken wat je gelijk hebt. Dit kan iets heel kleins zijn, je houdt allebei van glühwein, je bent allebei ergens alleen heen gegaan, of misschien iets wat iedereen gelijk heeft zoals dat iedereen houd van mooi weer, van vakantie of dat eigenlijk niemand houd van zich alleen voelen. Zo heb ik mezelf geleerd niet eenzaam te zijn en me niet eenzaam te voelen. Natuurlijk is het nog steeds spannend om ergens in je eentje heen te gaan en val ik ook nog wel eens terug op mijn kameleon. Maar hoe vaker ik probeer mezelf te zijn maar toch overeenkomsten te vinden met de ander hoe minder eenzaam ik ben. De andere helft van de woorden die uit Google naar voren kwamen waren: Totale verbondenheid voelen, levendigheid, een te zijn met de wereld om je heen, verbonden, samenzijn, geliefd, krachtig, Compleet, vervult, samen, tevreden, gelukkig, sociaal, geborgen of verbonden, saamhorig.
Voor mij zijn deze twee elementen samen wat zowel datgene is wat mij altijd bezig houd als waarin mijn grootste angst ligt. Ik ga proberen niet krampachtig te voorkomen dat ik niet eenzaam wordt. Het mooiste woord wat ik vond via Google was tweezaam. Dat is wat ik na wel streven met mezelf als beste vriend en samen anderen, ik als vreemde vogel en alle andere vreemde vogels zijn er gezellig bij.
Hier kwam mijn uniekheid om de hoek kijken. Natuurlijk snapte niemand mij want ik snapte mezelf niet eens. Dat werd heel lang en diep nadenken, in ieder geval was ik niet de persoon die ik nu was maar wie dan wel? Ik ben toen gestopt met mijn stage en bij Jasper van Impelen terecht gekomen, voor hem mocht ik mijn stage opdracht doen en kwam ik terecht bij seats2meet. Hier leerde ik allemaal mensen kennen die Uniek waren, allemaal op hun eigen manier en dan waren er ook nog andere mensen die deze mensen ook aardig vonden. Als ik hier huppelend door de gang heen zou gaan kreeg ik niet gelijk de stempel onvolwassen en druk. Stukje bij beetje begon ik weer te herkennen wie ik nou eigenlijk was.
Toen kwam ik erachter dat er ook dingen waren die ik heel leuk vond maar vrienden van mij niet. Ja, en nu? Ga ik ze overhalen om met me mee te gaan? Nee.. misschien moet ik gewoon eens in mijn eentje gaan. Kijken wat er gebeurt… Pfiew dat was eng… De eerste keer ging ik naar een beurs in de jaarbeurs waar een durftevragen-stand was die ik graag wilde zien. Ik wist wel dat er mensen waren die ik wel eens gesproken had, maar niet iemand die ik echt goed kende. Met een knoop in mijn maag ging ik toch, en alle mensen waren aardig en ik heb zelf nog helpen opruimen. Wat was ik trots op mezelf! Dus ik ging het vaker doen, het aller engste is als je ergens alleen aankomt… Wat nou als iedereen elkaar kent, Wat nou als ik de verkeerde kleren aanheb, wat nou als niemand met me wil praten. Iedere keer weer stond ik daar in het begin in mijn eentje. Maar altijd was er wel iemand om mee te praten, en anders ging ik naar iemand toe.. hoi ik ben hier in mijn eentje want ik wil graag meer dingen alleen doen, ik vind het wel een beetje eng mag ik bij jou staan? en zo heb ik mezelf geleerd om mezelf te zijn zonder me aan te passen.
Wat heel erg geholpen heeft was niet kijken wat mij nou precies zo anders maakte dan de groep waar ik was. Dat was wat ik vroeger altijd deed, maar kijken wat je gelijk hebt. Dit kan iets heel kleins zijn, je houdt allebei van glühwein, je bent allebei ergens alleen heen gegaan, of misschien iets wat iedereen gelijk heeft zoals dat iedereen houd van mooi weer, van vakantie of dat eigenlijk niemand houd van zich alleen voelen. Zo heb ik mezelf geleerd niet eenzaam te zijn en me niet eenzaam te voelen. Natuurlijk is het nog steeds spannend om ergens in je eentje heen te gaan en val ik ook nog wel eens terug op mijn kameleon. Maar hoe vaker ik probeer mezelf te zijn maar toch overeenkomsten te vinden met de ander hoe minder eenzaam ik ben. De andere helft van de woorden die uit Google naar voren kwamen waren: Totale verbondenheid voelen, levendigheid, een te zijn met de wereld om je heen, verbonden, samenzijn, geliefd, krachtig, Compleet, vervult, samen, tevreden, gelukkig, sociaal, geborgen of verbonden, saamhorig.
Voor mij zijn deze twee elementen samen wat zowel datgene is wat mij altijd bezig houd als waarin mijn grootste angst ligt. Ik ga proberen niet krampachtig te voorkomen dat ik niet eenzaam wordt. Het mooiste woord wat ik vond via Google was tweezaam. Dat is wat ik na wel streven met mezelf als beste vriend en samen anderen, ik als vreemde vogel en alle andere vreemde vogels zijn er gezellig bij.
deze tekst en de links die je stuurde hebben me geholpen in het denken over het tegengestelde van eenzaamheid, dank je wel
BeantwoordenVerwijderenwat mooi geschreven!
BeantwoordenVerwijderen