kwarter life crisis

Wie kent het niet. Het moment dat je studie begint af te lopen en je na gaat denken over het “echte” leven.  Eigenlijk wil je niet doorstuderen want dat heb je wel even gehad. Maar werken is ook nog een te grote stap in de grote mensen wereld. DE OPLOSSING reizen, een moment ertussen uit. Alles op een rijtje zetten en je leventje eens even over denken om te kijken of alles goed is gegaan. Heb ik kansen laten liggen. Had ik niet al een  goed lopend bedrijf moeten hebben op mijn leeftijd. Waarom lijken andere mensen zo veel succesvoller dan ik. Doe ik wel wat ik wil, wie ben ik eigenlijk, wat wil ik eigenlijk. Allemaal vragen en weinig antwoorden en hoe meer vragen hoe minder antwoorden. Soms kan je daar best wel eens ongelukkig van worden. Waarom al die gedachten maar geen actie. Wat houdt me tegen. Het voelt alsof je vanaf een afgrond naar beneden kan kijken. Moet ik van de klif afspringen en maar kijken waar ik eindig of blijf ik hier veilig staan wachten tot de tijd voorbij gaat en ik een epifany krijg.

Beide zijn gevaarlijke keuzes en hoeven ook niet echt zo gemaakt te worden. Als je namelijk nog wat beter naar beneden kijkt blijkt dat het helemaal niet zo’n grote afgerond is maar dat er allemaal kleine traptreden gaan. Grootse dingen gebeuren met kleine stapjes. Ik ga twee maanden op reis is een afgrond met een grote o. Maar iedere week 80 euro in een oude sok stoppen totdat je erachter komt dat je een vliegticket kan kopen alweer een stuk kleiner.

Voor mij was de grote stap een eigen bedrijf beginnen , want waar moet je dan beginnen. Waarin wil ik dan een eigen bedrijf hebben en wat nou als ik dat eigenlijk helemaal niet kan. Vragen waar ik mij een jaar mee bezig heb gehouden. Ik heb wel de reis nodig gehad om mijn kwarter life crisis te overwinnen. Ik heb netjes 80 euro in een stok gestopt en in India kreeg ik steeds minder het gevoel dat ik me alles moet afvragen ( want ja daar kan je, je alles  wat ze doen wel afvragen) en doordat ik minder vragen had hoefde ik ook minder antwoorden te zoeken. Dit maakte me rustiger en creëerde ruimte om andere kleine stapjes te bedenken en een voor een uit te voeren.  Als persoon van de lijstjes was mijn manier om alles stapjes op een lijst te schrijven. Kleine dingen zoals sla eten en meer vrolijke liedjes luisteren tot meer glimlachen en meer mensen knuffelen. Naarmate ik meer dingen kon afkruisen kreeg ik ook het zelfvertrouwen dat ik wel degelijk goed bezig was. Niet meer op de jaloerse kijk ik-kan-het-ook manier maar voor mezelf, omdat ik er blij van wordt en het me een goed gevoel geeft. Zo belande ik ook bij het stapje inschrijven bij de kvk voor mij het begin van een eigen bedrijf. Want als je een kvk nummer en een website heb dan komt de rest van zelf wel.  Velen zullen het met deze uitspraak niet eens zijn, maar dat hoeft ook niet.  Het heeft mij het zelfvertrouwen gegeven wat ik in nodig had en zo loop ik mijn traptreden en langzaam brengen deze mij vanzelf waar ik moet zijn.

Afwachten of plannen en vooruitzien

Ik word de laatste tijd gek van mezelf.  Na honderden analyses over mezelf weet ik wel wat ik goed kan, wat mijn valkuilen zijn. Waar ik blij van wordt, Wat mijn visie is. Welke worden bij mij passen en welke niet. Wat ik niet weet is en nu? Ik weet het , ik probeer het zo goed mogelijk aan mensen uit te leggen maar als ik het zeg weet ik dat het niet de goede verwoording is. Nu mijn studie bijna ten einde is ben ik heel er op zoek naar wat wil ik dan. Ik ben gewent om eigenlijk altijd te weten wat ik wil. Ik zag iets, dat voelde goed en dat ging ik doen, uiteindelijk bleek ook altijd dat het hetgene was wat ik moest doen. Maar nu weet ik het gewoon even niet meer. Het compas uit pirates of the carabien die altijd wijst naar wat je wil is in de war.

Allemaal woorden, ideeën en plannen draaien eromheen maar ik kan mijn vinger niet op de zere plek leggen. Het enige wat ik weet, is dat ik me weer wil voelen als toen ik aan het afstuderen was. Een periode waarin ik een doel had die zo vaag en buiten mijn bereik lag dat ik alles wilde doen om uit te vinden hoe ik er kwam. In deze periode is mijn hele idee over mijzelf en wie ik ben veranderd en daar kijk ik nog steeds met veel liefde op terug.  Maar daarna heb ik het gevoel dat het gewoon stopte. Ik kreeg een nieuw leven en ben twee jaar bezig geweest deze in te richten tot wat het nu is, met een nieuw huis, nieuwe vrienden, nieuwe studie.  En nu dit allemaal weer op orde is stopt het. Ik kom niet verder.

Nu zijn er twee adviezen die elkaar tegen spreken en die mij erg in verwarring brengen. Aan de ene kant hoor je dat als je naar iets zoekt, het waarschijnlijk vlak voor je neus ligt maar je het niet kan vinden. Daarom is het, het beste om het los te laten. Set free what you love and if it loves you back it will find you. Het tweede advies is dat niemand ooit iets voor elkaar heeft gekregen door af te wachten. Je moet gewoon doen, vallen opstaan, je plan bijstellen, en weer doorgaan net zolang tot je het gevonden hebt. Alles aanpakken wat je tegenkomt en daaruit filteren wat je leuk vindt. Maar dit voelt alsof je in zo’n geldturbine zit waarin er allemaal briefjes omhoof waaien en je maar in het wilde weg grijpt in de hoop dat je een briefje vangt.

Ik weet wel dat ik hier nu zit met 100 ideeën, plannen en wensen die het liefst uit mijn lichaam willen knallen maar ik nog steeds hier op bed zit. Niet wetend wat ik ermee moet of waar ik moet beginnen.

Niets blijft zoals het is

De laatste tijd krijg ik met steeds meer mensen gesprekken over hoe alles aan het veranderen is.  Ik zit nu in een overgangsfase. Veel  vrienden zijn nu bezig met afstuderen, zitten in hun master of zijn net klaar. Het is een fase die voelt alsof alles gaat veranderen. Het is niet meer het zorgeloze studentenleventje waarin het grootste probleem is of er wel genoeg wijntjes en biertjes in de koelkast liggen en wie er vanavond allemaal in de kroeg zullen zijn. Maar het is ook niet meer de periode waarin je iedere week weer een nieuw avontuur beleefde met je vrienden.

Om mij heen gaan steeds meer mensen samen wonen, Honden kopen en komen er via facebook allemaal berichten binnen van verlovingen, trouwen en zwangerschap. Ik heb gesprekken over hypotheken en hoe je later de spullen zou verdelen mocht je ooit gaan scheiden. Op een of andere manier voelt het alsof de wereld volwassen begint te worden en ik wil niet. Het voelt alsof het allemaal zo ver van me af staat. Het idee dat de tijd van onbezonnenheid zo langzaam aan het vervagen is.  Maar ondanks dat ik me er hard tegen probeer te verzetten, merk ik dat ik er heel langzaam in mee gezogen wordt. Ik ben ook geen drie keer per week meer in de stad te vinden, Ik heb ook een vast vriendje en ik begin me ook druk te maken over wat ik moet doen om straks een baan te vinden. Langzaam richting de burgerlijkheid waar ik altijd zo bang voor ben.

De reden dat ik dit blog schrijf is omdat ik door deze zin aan het denken werd gezet. ‘De mensen zijn daar niet aan gewend. Ze willen dat alles zo blijft zoals….’’… en het enige wat daaruit voortvloeit is lijden.’ We zijn niet wie mensen willen dat we zijn, we zijn wie wij besluiten te zijn.

Het heeft geen zin om steeds weer te verlangen naar de oude momenten omdat ze de eerste keer zo mooi waren. Hierdoor is het lijden waarover hierboven gesproken wordt, de teleurstelling als het niet zo leuk is als de eerste keer, of als het net even anders is. Misschien is het tijd om nieuwe momenten te creëren, die soms misschien serieus zijn maar andere keren niet. Misschien zijn deze momenten niet zo serieus als dat ze in mijn horrorverhalen doen lijken.  Steeds meer boeken en groeroe’s hebben het over het in het moment leven, genieten van het nu leven in de flow. Als ik heb gevonden hoe dat moet laat ik het jullie weten.

Het tegenovergestelde van eenzaamheid

Als iemand aan mijn vraagt wat is je grootste angst?
Eenzaamheid

Waar ben je dan zo bang voor?
Nou echt helemaal alleen zijn...

 

 

 Ik ben eigenlijk altijd al bezig geweest met het verzamelen van veel mensen om mij heen. Hoe meer mensen ik ken en spreek hoe blijer ik wordt. Ik ben nu aan het twijfelen om een eigen bedrijfje te beginnen en ik was aan het bedenken ja maar waarin dan? Toen ik hier hard over aan het nadenken was kwam naar voren nou iets met mensen en ontmoeten enzo..... want dat is iets wat ik eigenlijk altijd al doe. Maar waarom wil ik dat dan zo graag? Nou omdat ik niet eenzaam wil zijn en andere mensen waarschijnlijk ook niet. Hmmmm ok... Maar wat is niet eenzaam zijn dan dacht ik toen. Nou het tegenovergestelde van eenzaamheid. Wat is eigenlijk het tegenovergestelde van eenzaamheid? en wat houd eenzaamheid nou eigenlijk precies in? Ik ben ergens bang voor maar als ik het moet omschrijven weet ik niet eens wat het is... Ja een gevoel.

 

Toen dacht ik nou laat ik dit eens gaan ontleden en er waren een paar tegengestelden die ik en anderen op forums hebben gevonden. Het eerste wat ik tegen kwam was uit een blog van:

http://www.hetmeisjedatopdinsdaghetbierschenkt.nl/?p=7

 

 

Er is geen woord voor het tegenovergestelde van eenzaam, waardoor je alleen-zijn veel moeilijker gelijk kunt stellen aan niet-eenzaam-zijn, dan dat je alleen-zijn met eenzaamheid kunt gelijkstellen. Want dat alleen-zijn is per definitie niet gelijk aan eenzaam, maar veel mensen nemen dat wel aan: dat samen sowieso niet-eenzaam is. Dan hoef je je over een eigennaam voor niet-eenzaam-zijn ook niet druk te maken.

Het verschil tussen eenzaam zijn en je eenzaam voelen

 

 

hiervoor heb ik een mooie omschrijving kunnen vinden

http://www.allaboutlifechallenges.org/dutch/je-eenzaam-voelen.htm

 

 

Je Eenzaam Voelen (Verlating)	Alleen Zijn (Eenzaamheid)
Geeft ons een leeg en onvoldaan gevoel	Geeft ons genoegdoening door middel van inspiratie
Versterkt de stress die we van binnen hebben opgebouwd Voedt zich met onze wanhoop en onze twijfel aan onszelf	Biedt ons een bevrijding van afleidingen Voedt ons lichaam, onze gedachten en onze geest

 

Zelf heb ik gemerkt dat ik alleen ben ik me een tijdje geleden ook vaak ook alleen voelde. Om dit gevoel niet te hebben was ik altijd weg of ik zorgde dat er mensen bij mij waren. Hoe meer mensen er om mij heen waren hoe blijer ik was. Later voelde dit meer als een uitvlucht, Ik kon niet de rust vinden om met mezelf te zijn. Nu merk ik dat ik dit nog steeds vaak heb, maar dat er ook momenten zijn waarop ik wel een avond alleen kan zijn en dat dit mij ook gelukkig kan maken. Hier ben ik vooral achter gekomen in de tijd dat ik geen kamer had, ik ging van hot naar her maar er was geen plek om even helemaal mezelf te zijn. Een avondje met kaarsjes en een muziekje op de achtergrond en mijn eigen ideeën of gedachten of met een mooi boek. Ik heb ooit met een leraar van mij gesproken die mij vertelde dat hij vaak zelf in zijn eentje op vakantie ging. Mijn eerste vraag was, is dat dan niet eenzaam want dan kan je niets delen wat je mee maakt en ziet?. “Nee” zei hij: “ik kan mezelf vertellen wat ik heb meegemaakt en ik ben mijn eigen beste vriend, dus altijd in goed gezelschap.” Als je in google intypt het tegenovergestelde van eenzaamheid. Zijn een aantal antwoorden die mensen hebben gegeven: zelfstandig, van jezelf houden, voor jezelf zorgen, rust, jezelf zijn en gelukkig zijn en echt niets missen.

 

 

Net zoals je in een menigte een gevoel van eenzaamheid kunt hebben, zo kun je ook een kameraadschap ervaren wanneer je alleen bent. Psalm 23

Het Verschil tussen eenzaam zijn en je eenzaam voelen

 

 

Een mooie inleiding hiervan vind ik het stuk :
Als je je eenzaam voelt in een groep is dat vaak omdat je jezelf niet goed kan laten zien en dat je als buitenbeentje onder de mensen bent. Als je de vrijheid hebt om te doen, denken en voelen hoe je echt bent, hoef je niet meer eenzaam te zijn omdat je dat dan ook kunt delen met anderen. Vrijheid slecht muren en grachten om je ziel. Zoek je vrijheid en je kunt jezelf zijn en met jezelf vind je weer andere vrije mensen.

 

 

Ik en waarschijnlijk nog heel veel mensen met mij herkennen zich in dit stukje. In mijn opleiding werd hierover vertelt als de twee complementaire behoeftes die wij hebben. We hebben de “need to belong” waarin je graag bij een groep wil horen en je, je verbonden wil voelen. Maar daartegenover staat de “need to be unique” waarin we niet willen zijn zoals iedereen, onszelf willen zijn, je eigenheid wil behouden. Deze twee behoeftes trekken aan je en kunnen allebei een gevoel van eenzaamheid creëren. Je kan je heel eenzaam voelen omdat je, je aanpast aan de groep om zo een sociale fundering te bouwen maar waarin je niet kan laten zien wie je echt bent. Dit kost een hoop energie, dat kan ik je vertellen. Ik was hier vroeger zelf heel goed in, ik was een echte kameleon en kon het daardoor kon ik met iedereen goed overweg tot ik op een punt kwam dat ik niet meer met mezelf overweg kon. Want wie was ik nou eigenlijk in deze groep? En waarom snapt niemand mij?

Hier kwam mijn uniekheid om de hoek kijken. Natuurlijk snapte niemand mij want ik snapte mezelf niet eens. Dat werd heel lang en diep nadenken, in ieder geval was ik niet de persoon die ik nu was maar wie dan wel? Ik ben toen gestopt met mijn stage en bij Jasper van Impelen terecht gekomen, voor hem mocht ik mijn stage opdracht doen en kwam ik terecht bij seats2meet. Hier leerde ik allemaal mensen kennen die Uniek waren, allemaal op hun eigen manier en dan waren er ook nog andere mensen die deze mensen ook aardig vonden. Als ik hier huppelend door de gang heen zou gaan kreeg ik niet gelijk de stempel onvolwassen en druk. Stukje bij beetje begon ik weer te herkennen wie ik nou eigenlijk was.

Toen kwam ik erachter dat er ook dingen waren die ik heel leuk vond maar vrienden van mij niet. Ja, en nu? Ga ik ze overhalen om met me mee te gaan? Nee.. misschien moet ik gewoon eens in mijn eentje gaan. Kijken wat er gebeurt… Pfiew dat was eng… De eerste keer ging ik naar een beurs in de jaarbeurs waar een durftevragen-stand was die ik graag wilde zien. Ik wist wel dat er mensen waren die ik wel eens gesproken had, maar niet iemand die ik echt goed kende. Met een knoop in mijn maag ging ik toch, en alle mensen waren aardig en ik heb zelf nog helpen opruimen. Wat was ik trots op mezelf! Dus ik ging het vaker doen, het aller engste is als je ergens alleen aankomt… Wat nou als iedereen elkaar kent, Wat nou als ik de verkeerde kleren aanheb, wat nou als niemand met me wil praten. Iedere keer weer stond ik daar in het begin in mijn eentje. Maar altijd was er wel iemand om mee te praten, en anders ging ik naar iemand toe.. hoi ik ben hier in mijn eentje want ik wil graag meer dingen alleen doen, ik vind het wel een beetje eng mag ik bij jou staan? en zo heb ik mezelf geleerd om mezelf te zijn zonder me aan te passen.

Wat heel erg geholpen heeft was niet kijken wat mij nou precies zo anders maakte dan de groep waar ik was. Dat was wat ik vroeger altijd deed, maar kijken wat je gelijk hebt. Dit kan iets heel kleins zijn, je houdt allebei van glühwein, je bent allebei ergens alleen heen gegaan, of misschien iets wat iedereen gelijk heeft zoals dat iedereen houd van mooi weer, van vakantie of dat eigenlijk niemand houd van zich alleen voelen. Zo heb ik mezelf geleerd niet eenzaam te zijn en me niet eenzaam te voelen. Natuurlijk is het nog steeds spannend om ergens in je eentje heen te gaan en val ik ook nog wel eens terug op mijn kameleon. Maar hoe vaker ik probeer mezelf te zijn maar toch overeenkomsten te vinden met de ander hoe minder eenzaam ik ben. De andere helft van de woorden die uit Google naar voren kwamen waren: Totale verbondenheid voelen, levendigheid, een te zijn met de wereld om je heen, verbonden, samenzijn, geliefd, krachtig, Compleet, vervult, samen, tevreden, gelukkig, sociaal, geborgen of verbonden, saamhorig.

Voor mij zijn deze twee elementen samen wat zowel datgene is wat mij altijd bezig houd als waarin mijn grootste angst ligt. Ik ga proberen niet krampachtig te voorkomen dat ik niet eenzaam wordt. Het mooiste woord wat ik vond via Google was tweezaam. Dat is wat ik na wel streven met mezelf als beste vriend en samen anderen, ik als vreemde vogel en alle andere vreemde vogels zijn er gezellig bij.

 

 

hey,

Ik ben al vanaf mijn 13e aan het worstelen met mijn gewicht... niet dat ik toen over gewicht had maar ik vond zoals zo veel meisjes dat ik dunner moest zijn. Nu na wat stevige studentenjaren ben ik toch wel heel wat kilo's aangekomen en wordt het wel weer serieus tijd om gezonder te gaan leven. Ik heb de maanden november en december helaas niet overwonnen. maar ik ga gewoon weer verder waar ik gebleven was. Ik ben een hoop extra informatie te weten gekomen over afvallen, doordat ik met een hoop voedingsdescundigen heb gepraat en ik studeer psychologie en ben nu bij een hoofdstuk aangekomen over attide/gewoonte verandering. hier is wat ik gevonden heb.

- canderell en light producten zijn niet goed voor je, hierin zit aspartaam wat ontzetttend ongezond is en al op de lijst van verboden middelen heeft gestaan. door vriendjes politiek is het middel toch gelegaliseerd maar erg ongezond.

- in plaats daarvan zijn er wel suiker vervangers die wel goed zijn. zoals stevia (te koop bij ah) en palmsuiker (te koop bij de toko) deze suikers zijn natuurlijk en ongeraffineerd. daarnaast zorgen deze niet voor een suikerboost zoals kristal suiker doet wat zorgt dat je erg veel aankomt.

- daarnaast ben ik erachter gekomen dat roomboter veel beter voor je is dan margarine. Deze boter is wel vetter, maar het zijn natuurlijke vetten die het licchhaam beter kan afbreken dan transvetten.

- wat ook erg goed voor je is zijn noten, in noten zitten ook veel vetten maar deze zijn ook door het lichhaam goed af te breken, daarnaast zitten er veel voedingsstoffen in en zorgen ze voor een natuurlijke energieboost.

- natuurlijk eten is gezonder, dit is een open deur. maar soepen en sauzen haal ik graag uit een pakje. hier worden heel veel extra stoffen aan toegevoegt zodat en het langer houdbaar is, beter ruikt, er mooier uit ziet maar deze stoffen zijn alleen maar extra ballast voor je lichhaam, en een zelfgemaakt soepjes is zo in elkaar gezet.

- in een presentatie hoorde ik iemand vertellen dat eten gaat over vertrouwen. jij vertrouwt op de persoon die jou eten maakt en die het aanleverd dat het producten zijn waar je niet ziek van wordt en waar je niet dood aan gaat. toch word door verkeerde voorlichting vaak het vertrouwen van de consument beschaamt. dit zou eigenlijk niet mogen.

- ik hou echt van vlees, en ik koop het graag zo goedkoop mogelijk. Maar ik hoorde laatst een verhaal waarbij iemand mij vertelde dat de dieren omdat ze in zulke kleine hokjes zitten en snel moeten groeien allemaal hormonen en antibiotica krijgen. Is heel erg zielig voor deze dieren, maar ik ook erg zielig voor mij. je kan mij niet wijsmaken dat ze deze troep uit het vlees kunnen filteren. dus iedere dag als ik vlees eet krijg ik hormonen en antibiotica binnen. als ik straks ziek word ben ik misschien wel imuun geworden door antibiotica.

- allemaal dingen die ik over eten ben te weten gekomen maar ik dwaal af van het gezond eten en afvallen. want daar was ik mee bezig.

Ik heb nu het vak sociale cognitie, en een hoofdstuk daarvan ging over het het veranderen van gewoontes. hieruit kwamen een aantal interessante dingen.

- Afvallen werkt niet, goh dat wist ik al maar ik wil het toch. waarom werkt het niet? omdat als jij ergens niet aan wil denken er heel ironisch een automatisch detectiesysteem je hersenen afgaat om te kijken waar je niet aan wilt denken, waardoor je het dus vaker ophaald en je er dus meer aan moet denken.

-als je dit onderdrukt, wat heel goed kan, krijg je het probleem dat je dit daarna gaat compenseren. dit is waarom je na een diet vaak meer eet als daarvoor.

- wat moeten we dan doen? afleiding zoeken. als je afleiding zoekt denk je niet de hele tijd aan eten, weleenswaar niet helemaal niet meer, maar minder. en door afleiding komt het rebound efffect ook niet om de hoek kijken.

- wat bij gewoonte ook helpt is om niet het gewenste doel te visualiseren, oh ik wil 20 kilo afvallen en hoe zoe ik er uit zien dan. maar om concrete actieplannen te visualiseren, waarbij meer details beter zijn dan minder. Zo kan je bevoorbeeld bedenken nou dan sta ik op, ga ik naar de keuken, pak een kom, en een lepel uit de kast, ga mijn musli eten ga dan naar mijn werk op de fiets, dan kom ik langs het park, wat zal het park mooi bloeien nu het weer lente begint te worden enzovoort. hierdoor zet je doelen om in acties die, je hersenen veel beter kunnen verwerken. Daarnaast kom je steeds cues tegen die je helpen met je goede gedrag. dan denk je hé een kom, oh ja ik eet musli nog voordat je automatisch een tosti gaat bakken.

- maak van het eten een feestje, haal je mooie borden uit de kast. smijt je sla niet op een bord maar decoreer het bord zodat het ook leuk is om op te eten. in hele dure restaurants krijg je ook niet veel en toch heb je meestal genoeg gegeten.

Dit was het weer even voor vandaag. de bijbehorende bronnen volgen nog.

groetjes

ideeën, ideeën ideeën

Hey,

Er is weer veel gebeurt de afgelopen week, leuke mensen gesproken, leuke adviezen gehad en nu ook weer nieuwe ideeën. Behalve mijn eerdere project en het idee om bij een leuk bedrijf stage te gaan lopen heb ik nu ook het idee voor 3 nieuwe website.

De 1^e is mijn eigen website met daarin 6 kopjes

• This is me
• Inspiratie ruilstuk – webspiration
• Ontmoetingsstuk
• Online awsomeness
• Hotspots
• Things to do when your board.

this is me is over wie ik ben en wat ik doe.

Inspiratie ruilstuk

Wordt een soort whiteboard op internet waarbij er EEN grote spin / moodboard gemaakt wordt, iedereen kan er thermen aan toe voegen en deze kan iedereen uitbreiden met

-          filmpjes

-          quotes

-          plaatjes

-          scans

-          teksten

-          en wat iedereen nog meer kan bedenken.

Online awsomeness.

Er zijn heel veel mooie projecten, ideeen en kennis online maar vaak heeft iemand een idee, maakt een website maar er zijn maar weinig mensen die erop kijken. Daarnaast staat veel kennis van mensen op forums maar deze zijn vaak onoverzichtelijk en niemand kijkt op pagina 32 van deze forums dus gaat de kennis verloren. Hier dus een stuk waarbij alle awsome dingen samengevoegd kunnen worden zodat de krachten gebundeld worden.

Hotspots,

Waar kan je het beste eten in utrecht? Waar kan ik eten als ik vegetarisch ben, vaak komen touristen niet verder dan de standaard attracties terwijl er zo veel leuke tentjes avonden en evenementen zijn. Je kan wel googelen maar vaak kost dit heel veel tijd. Hier kan je per dorp/ stad de hotspots vinden met foto’s ( misschien zelfs wel leuker met video’s?)  En dan niet van een commerciële website waar alleen de bedrijven opstaan die betalen maar alle leuke bedrijven.

De 2e is wordless, een website zonder woorden.

Dit omdat

- een plaatje meer zegt dan 1000 woorden,

- spreken zilver is maar zwijgen goud

-  je het pas snapt als je het hebt gezien

- en muziek raakt de ziel.

Er kunnen foto’s plaatjes en muziek op gepost worden die als je het post zich mengt met het gene dat er al gepost is waardoor het als het ware een groot schilderij wordt. Waardoor je puurheid en eigen interpretatie kan geven aan de beelden die je ziet en dat deze niet worden veranderd door de uitleg of interpretatie van iemand anders.

De 3^e website is niet significant is ook interessant.

In de wetenschap zijn onderzoekers alleen maar geïnteresseerd is in significante resultaten. Hiermee wordt geld verdient en hiermee wordt status verworven. Heb je geen effect gevonden wordt het onderzoek in de ladekast er het “ladekastprobleem” en niemand krijgt deze onderzoeken te lezen. Maar als er niet bekend is dat deze onderzoeken gedaan zijn kan het zijn dat deze 100 keer opnieuw gedaan wordt omdat niemand weet van de vorige onderzoeken. Daarnaast is het ook interessant is dat je van kou geen blaasontsteking krijgt of dat je neurotische gedrag geen invloed heeft op je dagelijks functioneren. Dit zijn onderzoeken die niet in de bladen te lezen zijn maar ook bij het grote publiek bereikbaar hoort te zijn.

Nou nog een hoop te doen dus =D

The shit is aaaan!!!!

Na veel zoeken naar mijzelf en what to do with it. nadat mijn vuurtje is ontstoken, weer is gedoofd, zangzaam weer is aangewakkerd heb ik deze zomer gevonden wat mijn volgende stap is. Sinds het nnf, de sui van gister en tijdens het college van vandaag ben ik erachter gekomen wat ik moet doen!!! Ik wordt er gewoon warm van en ik weet niet eens wat ik met alle energie aan moet…… Ik ga een onderzoek doen!!!

Goh is dat nou het grootse gebaar…. Ja dat is het!! Waarover dan???

Nou…..

Ik ga een onderzoek doen naar de openheid* in een groep. Wat is dat nou?  Het gevoel dat je hebt als je een ruimte in komt waar je spontaan iets blijer wordt. DE plek waar je jezelf kan zijn, je niet het idee hebt beoordeeld te zijn en het gevoel van hier hoor ik thuis!

* nog niet zeker of dit de goede term is.

Een aantal voorbeelden:

HET lowlands gevoel

HET nnf gevoel

HET Sziget gevoel

HET Verenigingsgevoel

HET couchsufing gevoel

En zo 100 meer.

Wat is dit gevoel? Is dit een universeel gevoel of is dit per plaats verschillend? Waar komt dit gevoel vandaan?  Hoe wordt het gecreëerd? Hoe word het afgebroken?

Ik denk dat het ergens ligt in sociale overwaarde, gunnen, acceptatie, energie, flow, positieviteit, jeugdigheid, kwetsbaarheid/ intimiteit, herkenning en vertrouwen. Maar ik weet dat dit pas het topje van de ijsberg is…

En daarnaast

Wat voor invloed heeft de fysieke omgeving, wat voor een invloed heeft geld, wat voor een invloed heeft de grote van de groep? Wat voor een invloed heeft leeftijd? Wat voor een invloed heeft fysieke aanraking?

Toch wel vrij veel vragen die ik allemaal wil weten. Nu is het zo dat ik nog nooit een wetenschappelijke meta analyse heb gemaakt maar het moet gewoon lukken, het wordt gewoon de moeilijkere versie van mijn scriptie(beginnen en weten dat het goed komt) J

Ik moet mijn plan nog veel verder uitwerken maar het globale idee is….

-          Eerst alles lezen over het maken van een meta analyse.

-          Daarna alle onderzoeken die er al gedaan zijn bij elkaar voegen en tot een geheel maken.

-          Daarna de uitkomsten van dit onderzoek gebruiken om zelf te testen of het mogelijk is zo’n sfeer te creëren.

-          Vervolgens uitvoeren in real live en hiermee spelen.

Hoe vet zou het zijn als je weet wat een groep bind, samenbrengt, kracht geeft en waardoor mensen hun muur laten zakken en dit toepassen op plekken waarop dit nog niet is. Zodat je niet op sommige plekken waakvlammen hebt en op andere plekken zomervuren maar dat het een grote bosbrand is waarin iedereen mee brand. Ok ok natuurlijk is dit een vrij groots plan. Maar ik ben pas 23 dus als het goed is heb ik nog 77 jaar om het uit te voeren. Maargoed voordat ik weer in het vage ga treden. Beginnen met het onderzoek. Natuurlijk is iedereen die het leuk interessant en boeiend vindt of die denkt wat een slecht plan is dit van harte uitgenodigd om mij dit komen te vertellen, mailen, helpen enzovoort.

 BUT I FOUND MY MISSION en hoe weet ik dat? Omdat het me nu al raakt, ik voel de energie door all mijn aderen, ik weet niet meer waar ik met alle emoties heen moet en ik kon net zowat wel huilen omdat mijn studieadviseur niet eens de moeite nam om te vragen waarover ik dan een onderzoek wilde doen. Met zo veel emoties moet het wel het goede onderzoek zijn voor mijJ