Niets blijft zoals het is

De laatste tijd krijg ik met steeds meer mensen gesprekken over hoe alles aan het veranderen is.  Ik zit nu in een overgangsfase. Veel  vrienden zijn nu bezig met afstuderen, zitten in hun master of zijn net klaar. Het is een fase die voelt alsof alles gaat veranderen. Het is niet meer het zorgeloze studentenleventje waarin het grootste probleem is of er wel genoeg wijntjes en biertjes in de koelkast liggen en wie er vanavond allemaal in de kroeg zullen zijn. Maar het is ook niet meer de periode waarin je iedere week weer een nieuw avontuur beleefde met je vrienden.

Om mij heen gaan steeds meer mensen samen wonen, Honden kopen en komen er via facebook allemaal berichten binnen van verlovingen, trouwen en zwangerschap. Ik heb gesprekken over hypotheken en hoe je later de spullen zou verdelen mocht je ooit gaan scheiden. Op een of andere manier voelt het alsof de wereld volwassen begint te worden en ik wil niet. Het voelt alsof het allemaal zo ver van me af staat. Het idee dat de tijd van onbezonnenheid zo langzaam aan het vervagen is.  Maar ondanks dat ik me er hard tegen probeer te verzetten, merk ik dat ik er heel langzaam in mee gezogen wordt. Ik ben ook geen drie keer per week meer in de stad te vinden, Ik heb ook een vast vriendje en ik begin me ook druk te maken over wat ik moet doen om straks een baan te vinden. Langzaam richting de burgerlijkheid waar ik altijd zo bang voor ben.

De reden dat ik dit blog schrijf is omdat ik door deze zin aan het denken werd gezet. ‘De mensen zijn daar niet aan gewend. Ze willen dat alles zo blijft zoals….’’… en het enige wat daaruit voortvloeit is lijden.’ We zijn niet wie mensen willen dat we zijn, we zijn wie wij besluiten te zijn.

Het heeft geen zin om steeds weer te verlangen naar de oude momenten omdat ze de eerste keer zo mooi waren. Hierdoor is het lijden waarover hierboven gesproken wordt, de teleurstelling als het niet zo leuk is als de eerste keer, of als het net even anders is. Misschien is het tijd om nieuwe momenten te creëren, die soms misschien serieus zijn maar andere keren niet. Misschien zijn deze momenten niet zo serieus als dat ze in mijn horrorverhalen doen lijken.  Steeds meer boeken en groeroe’s hebben het over het in het moment leven, genieten van het nu leven in de flow. Als ik heb gevonden hoe dat moet laat ik het jullie weten.